In nomine sanctæ et individuæ Trinitatis, etc. Ego Froterius Nemausensis episcopus, et Raimundus nepos meus vicecomes, audientes excommunicationem sanctæ ecclesiæ Romanæ,
à domino Nicolao papa secundum auctoritatem canonicam nostras ad partes destinatam, simoniacam heresim terribiliter ferientem, paventesque nimium ne propter ecclesiasticos honores et abbatias à nobis hactenus malè possessas et venditas,
idem anathematis incurramus periculum; pro animarum nostrarum parentumque nostrorum redemptione, et æternæ vitæ retributione, monasterium nostræ ditionis in honore ejusdem sanctæ Dei genitricis virginis Mariæ,
sanctique Benedicti, aliorumque sanctorum consecratum, quod vulgo vocatur Sorizinum, gratia recuperationis atque studio regulari monastici ordinis, concedimus Durando abbati sancti Victoris monasterii Massiliensis, et omnibus successoribus ejus ad dominationem et
gubernationem atque tuitionem; ita ut ipse Durandus et omnes successores ejus, mittat et mittant in eodem monasterio Sorizino abbatem omni tempore suo judicio dignum, qui secundum institutionem et ordinem monasterii Massiliensis vivat,
et monachos sibi subjectos vivere exigat. Quod si, quod absit, abbas ille Sorizinensis videlicet ab ordine et disciplina cœnobii Massiliensis deviaverit, et monachos sibi subditos ad justiciæ tramitem male viventes non emendaverit,
veniat abbas Massiliensis in Sorizino, et corrigat et emendet eum. Si vero ille superbia elatus emendare se noluerit, alium in loco ejus prudentiorem et digniorem abbas Massiliensis mittat, et negligentem et superbientem secum reducat.
Hoc igitur ego supranominatus Froterius, sicut suprascriptum est, stabilio et semper firmum esse volo; malosque usus et venditiones quas simoniace de eodem monasterio faciebam, in perpetuum ad libertatem jam dicti monasterii et ad stabilitatem sanctæ regulæ dimitto;
cum Raymundo nepote meo, et omnibus propinquis meis in perpetuum interdico, et omnes honores, possessiones et prædia quæ modo videtur habere jam nominatum monasterium, omnipotenti Deo, sanctæque Mariæ semper virgini reddimus
sine ullo malo ingenio, dico hoc, excepto quod ego Froterius modo videor abere vel possidere in mea propria dominicatura, etc.
Facta carta nonas Novembris, ab incarnatione Domini M.LXII. regnante Philippo rege Francorum, indictione.... die dominico. Acta publice in capitulo Sorizinensi, in præsencia monacorum ipsius loci. Ego Froterius episcopus et Raimundus nepos meus vicecomes, et Guillelmus et Stephanus hanc cartam scribere fecimus. Raimundus-Arnaldus firm. Pontius-Armasangz firm. Deusde-Raimondi firm. Gausfredus-Raimundi firm. Bernardus monachus scripsit unam cartam. Raymundus Psalmodiensis scripsit alteram. |
Froterius (Frotaire), evêque de Nîmes Raimundus (Raymond), vicomte d'Albi, neveu de Frotaire
Frotaire et son frère Bernard-Aton, vicomte d'Albi et père de Raymond avaient érigé l'évêché d'Albi en fief mouvant de leur domaine. Histoire générale de Languedoc, de Dom Devic et Dom Vaissète
|